Volkswagen Jetta - Popularny sedan Volkswagena

Jetta swoją popularność zawdzięcza m.in. długoletniej obecności na rynku, sprawdzonej niezawodności oraz optymalnym wymiarom zewnętrznym i wnętrza nadwozia. Wytwarzana jest w Meksyku i w największej liczbie egzemplarzy trafia na drogi Stanów Zjednoczonych.

Polskie przedstawicielstwo Volkswagena prezentację zmodernizowanej Jetty rozpoczęło od informacji, że modelu tego od momentu rynkowego debiutu w 1979 r. sprzedano około 14 milionów egzemplarzy. Tylko w 2014 r. na całym świecie sprzedano 925 000 Jett. Pochwalono się, że jest to jeden z najpopularniejszych sedanów na świecie i jest: „Najczęściej sprzedawanym samochodem w USA europejskiego producenta”. Oczywiście chodzi tu o producenta w znaczeniu europejskiej firmy, bo ‒ jak wyżej wspomniałem ‒ Jetta produkowana jest w Meksyku, w Pueblo, tych samych zakładach co New Beetle.

Kolejne generacje
Na tak dużą liczbę 14 mln sztuk Jetty złożyły się jej wszystkie generacje. Pierwsza, ta z 1979 r., chyba powstała dlatego, że producent wziął pod uwagę dobrze sprzedającą się odmianę nadwoziową hatchbacka Polo, jaką było Derby. Volkswagen zdecydował się więc zrobić też odmianę popularnego Golfa i wyszła Jetta. Wtedy mówiono, i nie bez racji, że Derby i Jetta powstały przez dodanie nadwoziom Polo i Golfa trzeciej bryły – bagażników. Jednak starano się odróżnić Jettę od Golfa stylizacją przedniej części nadwozia. Na przykład lampy, przednie reflektory w pierwszym z wymienionych modeli otrzymały prostokątny kształt, a w Golfie były okrągłe. Jesienią 1983 r. zaprezentowano drugą generację Golfa ze zmodernizowanym nadwoziem, a w styczniu 1984 r. zmodernizowane nadwozie otrzymała Jetta. Golf III pojawił się w 1991 r. i ukazała się jego odmiana sedan o zmienionej nazwie Vento. Czwarta generacja Golfa z 1997 r. przyniosła ze sobą trzybryłowy model Bora, wytwarzany do 2005 r. W 2003 r. pojawiła się kolejna, już piąta, generacja Golfa i w październiku 2005 r. na nasz rynek wprowadzono jego odmianę sedan z przywróconą nazwą Jetta. Określono ją jako piątej generacji, w tę liczbę wliczając Vento i Borę. Jetta V wyróżniała się nadwoziem o płynnie połączonych liniach dachu i bagażnika, a więc niestosowne było nazywanie tego modelu Golfem z bagażnikiem.
Golf V wniósł do Jetty – o tym samym liczbowym oznaczeniu – wiele nowoczesnych rozwiązań. Na przykład o 60% w porównaniu z Borą wzrosła sztywność skrętna nadwozia, co w połączeniu ze zwiększonymi rozstawami kół przednich i tylnych oraz niżej położonym środkiem masy przyczyniło się do większej stateczności pojazdu w ruchu. W 2010 r. na amerykański rynek wprowadzono szóstą generację Jetty, która w styczniu 2011 r. trafiła do polskich salonów sprzedaży. Tym razem przedstawiciele Volkswagena z naciskiem podkreślali, że jest to inny samochód niż Golf. Wprawdzie zbudowany z wykorzystaniem jego tak ważnych zespołów jak płyta podłogowa i układ jezdny, ale o większych wymiarach zewnętrznych od swojej poprzedniczki i wyglądem nadwozia przypominający Passata. Nic dziwnego, że Jettę VI nazwano małym Passatem i aspirowała ona może nie całkowicie do segmentu D, ale ze względu na zwiększone wymiary zewnętrzne i poziom wyposażenia do klasyfikacji nieco wyżej niż występują przedstawiciele segmentu C innych marek.
Poświęciłem miejsce kolejnym generacjom Jetty, by wskazać, że pojazd ma już długie tradycje wytwórcze. A ten ostatnio prezentowany, choć producent tego głośno nie mówi, może należy oznaczyć jako siódmą generację. Volkswagen wstrzymuje się z takim oznaczeniem chyba dlatego, że podstawowa konstrukcja tego nowego modelu, a więc płyta podłogowa, układy jezdny i sterowania oraz struktura nadwozia, jest taka sama jak w Jetcie VI i pochodzi z Golfa V.

Nowości
Najnowsze wydanie Jetty różni się od dotychczas wytwarzanego zewnętrznie nieco zmienioną stylizacją przedniej ściany nadwozia: nowym wzornictwem wlotu powietrza do komory silnika, elementami świetlnymi lamp przednich, przednim i tylnym zderzakami oraz tylnymi lampami zespolonymi. Po tych zmianach zwiększono długość pojazdu o 15 mm, teraz wynosi 4659 mm. Zmiany obu zderzaków i atrapy chłodnicy, a także wprowadzenie wydawałoby się drobnych zmian, np. na bokach nadwozia i osłony tylnej osi, przyczyniły się do zmniejszenia oporów aerodynamicznych – jak wskazuje producent nawet o 10%. To ważne, bo wartość współczynnika oporu powietrza ma wpływ na zużycie paliwa.
W porównaniu z poprzednią Jettą ta nowsza ma niewiele zmienione wnętrze nadwozia, które wystrojem przypomina to z Golfa. Objętość użyteczna wnętrza jest taka sama jak w poprzedniej Jetcie, włącznie z dużą objętością bagażnika wynoszącą 510 dm3. Miejsce na bagaż, jak poprzednio, można powiększyć po złożeniu dzielonego 60:40 oparcia tylnego siedzenia. Nie oczekujmy jednak, że w sedanie to złożone oparcie będzie tworzyło równą płaszczyznę z podłogą bagażnika. Niewątpliwą zaletą, podkreśloną podczas prezentacji pojazdu, jest rezygnacja z tzw. zestawu do naprawy ogumienia. Jetta może być wyposażona w koło zapasowe dojazdowe lub pełnowymiarowe płasko leżące we wgłębieniu podłogi bagażnika.

Silniki
Do napędu samochodu można wybierać silnik spośród pięciu oferowanych. Są to trzy jednostki TSI z turbodoładowaniem i bezpośrednim wtryskiem benzyny oraz dwie wysokoprężne TDI również z turbodoładowaniem i bezpośrednim wtryskiem, ale systemu common rail. Silniki benzynowe rozwijają moc: 77 kW (105 KM), 92 kW (125 KM) i 110 kW (150 KM), natomiast wysokoprężne – 81 kW (110 KM) i 110 kW (150 KM). Te wysokoprężne nazywane są nowymi jednostkami, gdyż w ich układach dolotowych i rozrządu wprowadzono zmiany celem uzyskania m.in. zmniejszonego zużycia paliwa. Z wyjątkiem silnika TSI o najmniejszej mocy, pozostałe, alternatywnie do skrzyń mechanicznych, za dopłatą, mogą być kompletowane z automatyczną przekładnią dwusprzęgłową DSG. Od zastosowanego silnika zależy też rodzaj tylnego zawieszenia. W przypadku jednostek o większej mocy – 150 KM ‒ zamiast poprzecznej belki podatnej na skręcanie Volkswagen stosuje pakiet wielowahaczowy.

Wyposażenie
Unowocześniona Jetta na polskim rynku dostępna jest w trzech poziomach wyposażenia: Trendline, Comfortline i Highline. Nawet podstawowe wyposażenie jest bogate, przede wszystkim z zakresu bezpieczeństwa, np. wmontowanych jest sześć poduszek powietrznych – po dwie czołowe i boczne z przodu oraz kurtyny przy górnych krawędziach bocznych okien, a także są systemy przeciwpoślizgowe i stabilizujące, w tym toru jazdy z przyczepą. Innowacyjnym wyposażeniem, otrzymywanym za dopłatą, są systemy: Blind Spot Monitor – obserwuje samochody w martwym polu widzenia lusterek zewnętrznych, Rear Traffic Alert – monitorujący drogę za pojazdem i Front Assist – ostrzegający przed najechaniem przodem na inny pojazd.
Dwie godziny obcowania z samochodem (oględziny i jazda) to zbyt krótki czas, by dokonać jego oceny. Wystarczyły natomiast do przekonania się, że przednie fotele są wygodne, dobrze ukształtowane, urządzenia sterowania precyzyjnie działają i dobra jest widoczność z miejsca kierowcy przez szyby i w dużych lusterkach zewnętrznych. Silnik 1.4 TSI o mocy 125 KM (z takim silnikiem prowadziłem pojazd) nadaje samochodowi dobrą dynamikę, świetnie dobrano przełożenia mechanicznej 6-biegowej skrzyni, a zużycie paliwa podczas jednostajnej jazdy z prędkością do około 100 km/h wynosi niespełna 6 dm3/100 km.